ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ (ಕನ್ನಡ: ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ)

ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ (ಕನ್ನಡ: ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ) (ಸಿ. 950) ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟ ರಾಜವಂಶದ ರಾಜ ಕೃಷ್ಣಾ III (939-968 CE) ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕನ್ನಡ ಕವಿ. ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ಕಾಲದ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ವಲಯಗಳಿಗೆ ಅವರ ಡಾಮಿನೇಷನ್ (kavichakravarthi) "ಕವಿಗಳು ನಡುವೆ ಚಕ್ರವರ್ತಿ" ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಡಿ ಪೊನ್ನ ಗೌರವ, ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆಜ್ಞೆಗೆ ಶೀರ್ಷಿಕೆ "ಎರಡು ಭಾಷೆಗಳ ಚಕ್ರಾಧಿಪತ್ಯದ ಕವಿ" (ubhayakavi ಚಕ್ರವರ್ತಿ) ಜೊತೆಗೆ.[1] [2] [3] ಪೊನ್ನ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ (ratnatraya, "ಮೂರು ರತ್ನಗಳು" ಅರ್ಥ ಲಿಟ್; ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಆದಿಕವಿ ಪಂಪ ಮತ್ತು ರನ್ನ ಉಳಿದೆರಡು) "ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೂರು ರತ್ನಗಳು" ಪೈಕಿ ಒಂದೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪೂರ್ಣ ಸರ್ವಾಂಗ ಕವಚ ಇದನ್ನು ಭರವಸೆಯನ್ನು ನೀಡಿತ್ತು ಫಾರ್ [ 2] [4] [5] ವಿದ್ವಾಂಸ R ಪ್ರಕಾರ. narasimhacharya, ಪೊನ್ನ ಸಮಯ ಎಲ್ಲ ಕವಿಗಳು ಪ್ರತಿ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. [1] ವಿದ್ವಾಂಸರ ಪ್ರಕಾರ ನೀಲಕಂಠ ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಮತ್ತು EP ಅಕ್ಕಿ,ಪೊನ್ನ ಆಧುನಿಕ ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ, ವೆಂಗಿ ಸೇರಿದ್ದ, ಆದರೆ ನಂತರ (ಆಧುನಿಕ ಗುಲ್ಬರ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ) ಮಾನ್ಯಕೇತದಿಂದ ವಲಸೆ, ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟ ರಾಜಧಾನಿ, ಜೈನ್ ಧರ್ಮ ಮತಾಂತರ ನಂತರ. [2] [4]
ವಿಷಯಗಳ [ಅಡಗಿಸು]
1 ಬರಹಗಳು
2 ಪ್ರಭಾವ ಮತ್ತು ಶೈಲಿ
3 ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು
4 ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬರಹಗಳು [ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕನ್ನಡ ತನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ, shantipurana ಇವೆಚಂಪು ಶೈಲಿಯ (ಸಂಸ್ಕೃತ ಪಡೆದ ಮಿಶ್ರ ಗದ್ಯ-ವರ್ಸ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಯೋಜನೆ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ), bhuvanaika-ramabhyudaya, ಒಂದು eulogical ಬರವಣಿಗೆ, ಮತ್ತು jinaksharamale, ಜೈನ ಪುರಾಣ ಮತ್ತು 39 ಅಧ್ಯಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದರು ಜೈನ ಸಂತರು ಮತ್ತು ತೀರ್ಥಂಕರ (jainas) ಹೊಗಳಿ ಬರೆದ ಒಂದು acrostic ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆದ (ಕಾಂಡಗಳು). [3] [6] [7] ramakatha, ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಆಧರಿಸಿ ಬರೆಯುವ, ರಾಮಾಯಣಕೆಲವೇ ಪ್ಯಾರಾಗಳನ್ನು ಲಭ್ಯವಿರುವ ಸಹ ಪೊನ್ನ ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. [8] ಕಾಮತ್ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಅವರ ನಿರ್ನಾಮವಾದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ, gatapratiagata, ಕನ್ನಡ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಎಂದು ಖಂಡಿತವಾದ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು. ಆದರೆ, ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಪ್ರಕಾರ l.s. ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಆಫ್ ರಾವ್ sheshagiri, ಬರಹ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು "ಸಾಹಿತ್ಯ ವ್ಯಾಯಾಮ" ನ ಪ್ರಕಾರಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ. [2] [5] [9]
shantipurana ಪ್ರಮುಖ ಜೈನ ಪುರಾಣ,ಮತ್ತು 16 ನೇ ಜೈನ ತೀರ್ಥಂಕರ ಮತ್ತು ಚಕ್ರವರ್ತಿ, shantinatha ಒಂದು ಲೇಖನ. ಇದು jainachandra ದೇವ ಎಂಬ ಜೈನ ಗುರುವಿನ ನಿರ್ವಾಣದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ("ಮೋಕ್ಷ") commomorate ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಬರವಣಿಗೆ ಒಂಬತ್ತು ವಿಭಾಗಗಳು shantinatha ಹನ್ನೊಂದು ಹಿಂದಿನ ಜನಿಸಿದವರು, ಮತ್ತು ಉಳಿದ ಮೂರು ವಿಭಾಗಗಳ ಮೇಲೆ ಗಮನ ನಾಯಕ ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಯ ವಿವರಗಳನ್ನು ನೀಡಲು ಇದು ಹನ್ನೆರಡು ವಿಭಾಗಗಳ (ashwasas) ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಬರಹದಲ್ಲಿ,ಅವನು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿವೇತನ (vidwat ಕವಿ) ತನ್ನ ಹಕ್ಕನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತನ್ನ ನಿರೂಪಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಾನ್ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುವುದು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೂ ಪೊನ್ನ ಸಂಸ್ಕೃತ ಕವಿ ಕಾಳಿದಾಸ ಹಿಂದಿನ ಕೃತಿಗಳು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಎರವಲು. ಪೊನ್ನ ಸಹ ಮೂಲವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ತೋರುತ್ತದೆ, ಒಂದು ಕನ್ನಡ ಕವಿ ಬರೆದ ಒಂದು ನಿರೂಪಣೆ ಕವಿತೆಯ ಇವರ ಕೃತಿಗಳು ಈಗ ನಾಶಗೊಂಡಿವೆ asaga, ಎಂದು.ತನ್ನ ಕೆಲಸ asaga ಆ ಉನ್ನತವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪೊನ್ನ ಹೇಳಿಕೆಯ ನಂತರದ ಆ ಕಾಲದ ಪ್ರಮುಖ ಕವಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ನಮಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. [3] [6] [10]
ವಿದ್ವಾಂಸರು bhuvanaika-ramabhyudaya ರಲ್ಲಿ ಪೊನ್ನ ತಂದೆಯ ನಾಯಕ ಬಗ್ಗೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ. ವಿದ್ವಾಂಸ ಡಿ narasimhachar ಪೊನ್ನ shankaraganda, ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಕೃಷ್ಣಾ III ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಾಮಂತ ರಾಜ eulogized ಎಂದು ಆಗಿಲ್ಲ ಎಂದು.ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯ shankaraganda ಗೌರವಸೂಚಕ bhuvanaikarama ನಡೆಯಿತು ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಆಧರಿಸಿತ್ತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಆಧುನಿಕ ಕನ್ನಡ ಕವಿ ಗೋವಿಂದ ಪೈ, ತನ್ನ 1936 ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ರಾಜ shankaraganda ಜಾತ್ಯತೀತ ಬರಹದಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಕೃಷ್ಣಾ III ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಜೈನ ಎಂದು ಎಂದು ponnana bhuvanaikaramanu yaru ("ಪೊನ್ನ ತಂದೆಯ bhuvanaikarama ಯಾರು?"), ವಾದಿಸಿದರು ಅದೇ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಳು. ನಂತರ, ಡಿnarasimhachar ಸ್ವತಃ ಗೋವಿಂದ ಪೈ ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಸಿಂಧುತ್ವವನ್ನು ದೃಢಪಡಿಸಿದರು. [11]

Results (English) 1:

Mr ponna (Kannada: Mr. ponna) (c. 950) Rashtrakuta dynasty king Krishna III (939-968 CE) is a Kannada poet in the court. Emperor's era of Kannada literary circles for his domination (kavichakravarthi) "among the poets of the Emperor" was the headline ponna honor, and his command over Sanskrit title of "bi-imperial poet" (ubhayakavi Emperor) as well. [1] [2] [3] ponna general ( ratnatraya, "three gems" Meaning lit; Adikavi Pampa and Ranna, the other two) ", Kannada literature of the three gems" are considered to be one. Ushering in the full panoply of [2] [4] [5] According to the scholar R. narasimhacharya, ponna excellence has been known as the poets of all time. [1] According to scholars Sastri and EP rice, ponna modern Andhra Pradesh, Vengi belonged to, but then (modern Gulbarga district, Karnataka) Manyakheta immigration, Rashtrakuta capital, then convert to Jainism. [2] [4]
things [hide]
1 Video
2 influence and style
3 Notes
4 References
posts [edit] Kannada is the most well-known of his works, shantipurana ivecampu style (mixed prose-verse Sanskrit from the style of classical composition), bhuvanaika-ramabhyudaya, Writing a eulogical, and jinaksharamale, Jain saints and Tirthankar of the Jain mythology and noted that 39 chapters (jainas) is an acrostic poem written in praise of the written (stems). [3] [6] [7] ramakatha, based on the Hindu epic, writing stanzas ramayanakelave ponna is also deployed. [8] Kamath and Shastri extinct classic, gatapratiagata, historians are certain that Latin or Sanskrit. However, according to Professor ls Academy of Rao sheshagiri, writing in Kannada and "literary exercise" belongs to the genre. [2] [5] [9] shantipurana major Jain mythology, and the 16th Jain Tirthankara and the Emperor, shantinatha an article. It is a Jain Guru Deva jainachandra the attainment of Nirvana ("salvation") commomorate written to. Writing in the nine categories shantinatha eleven previous births, and the remaining three divisions focused on the biographical details of the leader of the twelve sections which give (ashwasas) are included. In this paper, he Scholarship (vidwat poet) has the right to make claims to rise to great heights in his narration ponna Sanskrit poet Kalidasa, however, significantly borrowed from previous works. Ponna also be used as the source, is a narrative poem written by a Latin poet, whose works are now extinct asaga, endutanna asaga work that is superior to those of the most important poet of the era post-ponna statements should be considered to give us information. [3] [6] [10] Scholars bhuvanaika-ramabhyudaya ponna's leader in disagreement. Ponna scholar D narasimhachar shankaraganda, a vassal of the emperor eulogized under Krishna III endui are of the opinion that based on the fact that shankaraganda was honored bhuvanaikarama. However, modern Kannada poet Govinda Pai, writing in his 1936 article, the central figure of the secular shankaraganda king and emperor Krishna III could not have been a Jain by faith that ponnana bhuvanaikaramanu yaru ("bhuvanaikarama ponna's Who?"), Arguing that held the same title. Then, Govinda Pai de narasimhachar himself confirmed the validity of the findings. [11]